- เด็กชอบให้พูดดีๆ น้ำเสียง-โทนเสียงก็มีความสำคัญ การสอนต้องไม่เป็นการบ่น ไม่ติเตือนหรือห้ามตลอดเวลา
- ใช้วิธีชักชวนให้ทำ ไม่กระชาก ให้เวลาทำใจ เข้าใจธรรมชาติว่ามนุษย์เป็สิ่งมีชีวิตที่ขี้เกียจ รักสบาย และไม่ชอบถูกบังคับ
- ใจดีแต่ไม่ใจอ่อน ไม่ยอมรับการต่อรองและวางเงื่อนไขของลูก
- ไม่ใช้อารมณ์ เป็นแบบอย่างที่ดี ไม่ทะเลาะกับลูก ใช้ความอดทนและเมตตา
- เด็กเล็กสอนสั้นๆ เน้นการตอบสนองที่ถูกต้อง และพูดจริงทำจริง
- เด็กโต สอนด้วยการใช้เหตุผลที่เข้าใจง่าย ตามระดับภาษาของลูก สำหรับเด็กวัย 3-4 ขวบ สอนแบบรูปธรรม ส่วนเด็กวัย 5 ขวบขึ้นไปใช้เหตุผลเชิงตรรกะมากขึ้นได้
- อย่าคาดหวังความสมบูรณ์แบบจากลูก อดทน ใจเย็น สม่ำเสมอ
- แสดงออกถึงความชื่นชมเมื่อลูกทำตามแม้เพียงเล็กน้อย ใส่ใจพฤติกรรมที่ดีมากกว่าพฤติกรรมที่ไม่ดี
- มองปัญหาที่เกิดขึ้นแบบผู้ให้คำชี้แนะ ไม่ใช่ผู้วิพากษ์วิจารณ์ มองหาทางแก้ ไม่ใช้คำถามทำไมๆๆๆกับลูก หยุดตั้งคำถามที่ไม่มีคำตอบ แต่ตั้งคำถามเพื่อหาวิธีทางปรับปรุง
- ค่อยๆทำ อย่ามุ่งที่ผลผลิตจนไม่ได้สร้างกระบวนความคิด อย่าคาดหวังผลการตอบสนองที่ดีจากลูกตั้งแต่ครั้งแรก ให้เวลาในการเปลี่ยนแปลง
ลูกอาจจะมีวันที่ดีและวันที่ร้าย แต่ให้พ่อแม่สม่ำเสมอในการตอบสนอง สอนลูกด้วยความเมตตานุ่มนวลแต่หนักแน่น วันหนึ่งจะได้ลูกในฝันมาอยู่ในบ้านค่ะ /
พักสายตา ฟังบทความนี้ใน Audiobook คลิกเลยค่ะ
ขอบคุณข้อมูลจาก
อาจารย์อลิสา รัญเสวะ
นักจิตวิทยาคลินิก ผู้เชี่ยวชาญด้านเด็กและผู้ใหญ่ โรงพยาบาลพระรามเก้า
เจ้าของเพจจิตวิทยาเด็กและวัยรุ่นโดยนักจิตวิทยา